Το διακύβευμα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ

0
89

Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να πετάνε μπαλάκια και να σηκώνουν γάντια, όμως το θέμα -όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα- δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η Κεντροαριστερά. Ιδίως μετά την παρέμβαση Τσίπρα και το “βρείτε μου αντίπαλο και πάμε” του Κασελάκη, χωρίς να σημαίνει ότι πριν τα πράγματα ήταν καλύτερα.

Ήδη μετά την καταστροφική ήττα στις εθνικές εκλογές του 2023, το διακύβευμα άλλαξε και δεν ήταν “ποιος θα είναι αρχηγός στην Κουμουνδούρου”. Το στοίχημα αυτό, αν και θα μπορούσε να σημάνει κάτι θετικό για το κεντροαριστερό χώρο, επίσης αυτοϋπονομεύτηκε με την αποδοχή μιας υποψηφιότητας με χαρακτηριστικά ετεροπροσδιορισμένου πρότζεκτ.

Έτσι, λοιπόν, όπως έχουν γίνει τα πράγματα, το διακύβευμα είναι πολύ ευρύτερο του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ ευρύτερο της Νέας Αριστεράς. Το μεγάλο ζητούμενο είναι τί θα γίνει με την αποδιοργανωμένη Κεντροαριστερά στη χώρα, ως μίας από τις δύο σταθερές της δημοκρατίας μας.

Υπό αυτή την έννοια, οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ αφορούν και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αυτή τη στιγμή έχει το πάνω χέρι στην υπόθεση της ελληνικής Κεντροαριστεράς. Αυτό σημαίνει ότι και στο ΠΑΣΟΚ απαιτούνται διεργασίες, όχι κατ’ ανάγκη στα πρόσωπα, αλλά στον ιδεολογικό αυτοπροσδιορισμπό και την πολιτική καθαρότητα ως προς τις θέσεις στα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και τη χώρα. Η αδράνεια, η απλή παρατήρηση των εξελίξεων και η τακτική του ώριμου φρούτου, θα λειτουργήσει επιζήμια για το κόμμα του Ν. Ανδρουλάκη.

Εκτιμώ ότι όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα στην εσωτερική αναμέτρηση για την εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ, ο συγκεκριμένος πολιτικός οργανισμός δεν φαίνεται να έχει ευοίωνο μέλλον. Όχι η πολιτικές απόψεις, αλλά ο οργανισμός. Είναι χαμένη υπόθεση.

Το στοίχημα είναι η ανασυγκρότηση μιας πολυσυλλεκτικής Κεντροαριστεράς απέναντι σε μια ούτως ή άλλως (σήμερα) πολυσυλλεκτική Κεντροδεξιά, ως αναγκαία σταθερά της δημοκρατίας μας. Για να εκφραστεί η κοινωνία μέσα από τα κόμματα και να μην καταφεύγει στα άκρα και τις υπερβολές. Και για να υπάρχει σοβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, όταν έρθει η ώρα.

Γ.Κ.

 

Προηγούμενο άρθροΕ όχι και “άγονη γραμμή” η Θεσσαλονίκη…
Επόμενο άρθροΌλοι μαζί για όλους! – Η Πράξης Αγάπης στο πλευρό εκατοντάδων συνανθρώπων μας
Σπούδασα νομικά στο ΑΠΘ, θέλοντας να γίνω δημοσιογράφος. Παράλληλα, φωτογραφία από μεράκι. Κλικ με ριπές. Γιατί η ματιά έχει μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε μηχάνημα. Πρώτη στάση 1996, στα Σπορ του Βορρά του Μπούζα και στον Ελληνικό Βορρά του Μέρτζου. Δεύτερη στάση στον free press «εξώστη» του αξέχαστου Τάσου Μιχαηλίδη. Τρίτη στάση, Μάρτιο 1998, στην ιστορική εφημερίδα «Μακεδονία» και στα πολιτιστικά με αρχισυντάκτη τον άλλον αξέχαστο Χρήστο Αρνομάλλη (πολιτιστικός ρεπόρτερ, προϊστάμενος πολιτιστικού, συντάκτης ύλης πολιτικού, αρθρογράφος). Και διευθυντή τον αείμνηστο Λάζαρο Χατζηνάκο. Τέλειωσα με τη «Μακεδονία» το 2006 ως διευθυντής σύνταξης της κυριακάτικης έκδοσης, όταν ακόμη η εφημερίδα πουλούσε 17.000 φύλλα. Μετά ήρθε το «Κεντρί» όπου συνεργάστηκα ως σύμβουλος έκδοσης κι έπειτα η free press «Karfitsa» στην οποία εργάστηκα ως διευθυντής από τον Φεβρουάριο του 2010 ως τον Μάιο του 2011. Από το Μάιο 2016 ως τον Μάρτιο 2018 αρθρογράφος στη thessnews. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια, γραφείο Τύπου σε δύσκολες μάχες (Νομαρχία Θεσσαλονίκης, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας), του ΚΘΒΕ, ειδικός σύμβουλος σε θέματα επικοινωνίας του Δημάρχου Δέλτα και λογογράφος λόγων κρίσιμων. Σταθερά, από την πρώτη του μέρα, στο thinkfree.gr, καταφύγιο λέξεων και σκέψεων. Καταφύγιο δημιουργικότητας στην εποχή που ο χώρος των ΜΜΕ έχει διαλυθεί και τα πάντα αμφισβητούνται. Καταφύγιο αξιοπιστίας και αλήθειας στην εποχή των fake news και του κιτρινισμού. https://www.facebook.com/gkessopoulos

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.