Τα τελευταία χρόνια είχαμε την τύχη, γιατί περί τύχης πρόκειται ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, να υπάρχει το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Σκιάθος. Με επιδότηση άγονης γραμμής (!), αν και δεν έχει λογική εξήγηση η ανάγκη επιδότησης. Μετά από πολλά χρόνια νέκρας ένωνε το λιμάνι της… “συμπρωτεύουσας”, της “πρωτεύουσας των Βαλκανίων”, που όλοι αγαπάνε και κάπου κάπου ερωτεύονται κιόλας κλπ κλπ με τα νησιά των Βορείων Σποράδων (Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο).
Όπως λένε τα ρεπορτάζ, δεν έχει δρομολογηθεί ακόμη το θέμα της ένταξης της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Θεσσαλονίκη – Σποράδες στις επιδοτούμενες άγονες γραμμές. Οι πλατφόρμες έκδοσης ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, κρατούν σε αναμονή τους πελάτες, μη γνωρίζοντας τι μέλλει γενέσθαι το φετινό καλοκαίρι. Οι πελάτες κλείνουν δωμάτια στις Σποράδες θεωρώντας ότι θα ξεκινήσουν από τη Θεσσαλονίκη και θα γλιτώσουν ταλαιπωρία και κόστος, αλλά όλα είναι στον αέρα.
Ούτως ή άλλως είναι ντροπή να αποδεχόμαστε τον “τίτλο” της άγονης γραμμής, είναι παραλογισμός που δεν μπορεί να ισχύει. Και είναι ντροπή, εδώ και 20 χρόνια, να ζητιανεύει η Θεσσαλονίκη για μία (!) ακτοπλοϊκή γραμμή.
Η επίλυση αυτού του προβλήματος πρέπει να απασχολήσει άμεσα την κυβέρνηση. Είναι βέβαιο ότι κάποια συμφέροντα θα ζημιωθούν. Όμως ο εμπαιγμός της Θεσσαλονίκης πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει.
ΙΘ
