Η περίπτωση της πρώην βουλευτού που… ξέχασε να καταθέσει εκ νέου υποψηφιότητα και αποκλείστηκε από τα ψηφοδέλτια του κόμματός της, αλλά και η δήλωση του προέδρου του κόμματός της που έσπευσε να την καθησυχάσει υποσχόμενος ότι θα την υπουργοποιήσει, δείχνει κάτι παραπάνω από απλή αμέλεια.
Αποκαλύπτει το μη περαιτέρω στην απαξίωση της εγχώριας πολιτικής σκηνής, καθώς δείχνει το μέγεθος της μετριότητας που κυριαρχεί στα κομματικά μετερίζια. Εκεί όπου θα έπρεπε -ως πρώτη και πρότυπη μεταρρύθμιση- να αναδεικνύονται οι άριστοι, κατά κανόνα παρεισφρύουν οι… άχρηστοι.
Ούτε την υποψηφιότητά της δεν ήταν σε θέση να καταθέσει!!! Υποθέτω ότι ο υπάλληλός της («συνεργάτης») που έκανε τη γκέλα, άκουσε τα εξ αμάξης, αν δεν αποπέμφθηκε κιόλας. Η απωλεσθείσα εκ τυχηρού (μας) βουλευτής όμως μπορεί να γίνει και υπουργός…
Με κάτι τέτοια σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να υπάρχουν προϋποθέσεις για το δικαίωμα του εκλέγειν και τους εκλέγεσθαι. Αλλά στη δημοκρατία δεν επιτρέπονται απαγορεύσεις, το ανάχωμα και η δικλείδα ασφαλείας είναι –υποτίθεται- ο λαός. Ας προσέχουμε, λοιπόν…
