Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 86 χρόνων, ο σπουδαίος συνθέτης, τραγουδοποιός και τραγουδιστής, Δήμος Μούτσης.
Eίχε συνεργαστεί με κάποιους από τους κορυφαίους εκπροσώπους του ελληνικού πενταγράμμου του τελευταίου μισού αιώνα, από τον Νίκο Γκάτσο, τον Μάνο Ελευθερίου και τον Κώστα Τριπολίτη έως τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Μανώλη Μητσιά και τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Πολλά ήταν τα τραγούδια του τα οποία ερμήνευε ο ίδιος. Χαρακτηριστικό πολλών τραγουδιών του ήταν το μελωδικό βιολί που κυριαρχούσε στη μελωδία. Ο Δήμος Μούτσης γεννήθηκε στον Πειραιά και ξεκίνησε τη μουσική από τα 7 του χρόνια. Στα 21 του τελείωσε τις μουσικές του σπουδές, κερδίζοντας και το πρώτο βραβείο ως σολίστ στο βιολί. Ένας από τους εμβληματικότερους δίσκους της καριέρας του ήταν ο «Άγιος Φεβρουάριος», που κυκλοφόρησε το 1972, με τον Μάνο Ελευθερίου στους στίχους των τραγουδιών και τον Δημήτρη Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα στην ερμηνεία.
Στον συγκεκριμένο δίσκο ο Μούτσης διαφοροποιήθηκε από ό,τι είχε παρουσιάσει μέχρι στιγμής, κινούμενος σε άλλο μουσικό και ενορχηστρωτικό ύφος.
Το 1981 κυκλοφόρησε το «Φράγμα» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη. Με τραγούδια όπως: «Δε λες κουβέντα», «Delenda est (Ερηνούλα μου », «Γράμμα από τη λεγεώνα των ξένων», «Νταλίκα» κλπ. Τα λαϊκά τραγούδια του δίσκου τραγουδήθηκαν από την Σωτηρία Μπέλου με τον Δήμο Μούτση να τραγουδάει μόνο το ρεφρέν από το πασίγνωστο «Δε λες κουβέντα». Σύμφωνα με τον θρύλο, η Μπέλλου αρχικά, όταν άκουσε την ηχογράφηση, εξοργίστηκε καθώς το τραγούδι δεν είχε «τίποτα το αισιόδοξο». Μάλιστα, φέρεται να ζήτησε από τον Αλέκο Πατσιφά, τότε διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας Lyra, να μην κυκλοφορήσει, απειλώντας με ασφαλιστικά μέτρα.
Το 1990 «Ταξιδιώτης του παντός» με τη Νανά Μούσχουρη, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος δίσκος που έγραψε για άλλο τραγουδιστή πλην του ιδίου. Το 1994 επέστρεψε με το «Για Πούλημα Λοιπόν!» πάλι με στίχους και ερμηνεία δική του.
H Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε σχετικά την ακόλουθη δήλωση:
“Ο Δήμος Μούτσης, έφυγε σήμερα, «ψάχνοντας για μια διέξοδο, γυρεύοντας μια αλλιώτικη ζωή». Ενας από τους σημαντικότερους συνθέτες της μεταπολεμικής εποχής, με αναντικατάστατη και αναγνωρισμένη συμβολή στην ανανέωση του ελληνικού τραγουδιού. Με στέρεη μουσική παιδεία, αφήνει πίσω του ένα έργο με ευρύτατη γκάμα, που χαρακτηρίζεται από την αδιάλειπτη επεξεργασία των εκφραστικών του μέσων και από έναν διαρκή πειραματισμό σε νέους ήχους, καταλήγοντας , πολύ συχνά σε μια άψογη όσμωση του λαϊκού με το σύγχρονο. Ο Δήμος Μούτσης μελοποίησε, με μεγάλη επιτυχία, έργα κορυφαίων σύγχρονων ποιητών και συνεργάστηκε με τους κορυφαίους ερμηνευτές και στιχουργούς της εποχής του, πριν επωμιστεί ο ίδιος τους ρόλους αυτούς, σημειώνοντας την αξιοσημείωτη στροφή στην δημιουργική του πορεία. Τα τραγούδια του άλλοτε συντονίζονται με τα συλλογικά αιτήματα της κοινωνίας, ιδιαίτερα στη δεκαετία του 1970, και άλλοτε αναδίδουν έναν προσωπικότερο, ενίοτε σχεδόν μοναχικό, τόνο, συγκροτώντας ένα έργο που δίκαια αγκαλιάστηκε από το κοινό, κατακτώντας περίοπτη θέση στη σύγχρονη μουσική δημιουργία. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του”.
