Η δημοσιογράφος Ελένη Σκάρπου εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο “40 δαγκωμένες αλήθειες” (εκδ. Πανεπιστημίου Μακεδονίας) και με αυτήν την αφορμή απαντά στις απορίες του Freethinker (επιμέλεια: Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος) / Είμαι δημοσιογράφος κι όταν θέλω ανάσα… κάνω παραγωγή σε διάφορα projects. Ασχολούμαι με την επικοινωνία σε φεστιβάλ και event, αλλά αν με ρωτάς… το ραδιόφωνο είναι ο έρωτας. Έχω δώσει την φωνή μου σε ουκ ολίγες διαφημίσεις, αλλά έχω δώσει την ψυχή μου σε ό,τι έχω γράψει. Έχω υπάρξει συντάκτρια στο thinkfree.gr και στην εφημερίδα «δημοκρατία», με φόντο πάντα τον πολιτισμό και τον άνθρωπο. Έχω υπογράψει την οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής των κινηματογραφικών ταινιών «Έξοδος 1826» και «Πολιορκία» του Βασίλη Τσικάρα. Πρόσφατα, υπήρξα μέλος της συντακτικής ομάδας της εκπομπής «Βινύλιο» και δεν πρόκειται να σταματήσω να κυνηγάω όμορφες συνεργασίες.
- Πρωινό ξύπνημα με… τσάι ζεστό και αισιοδοξία για την μέρα που έρχεται με φόρα.
- Με συγκλόνισε πρόσφατα… η εικόνα της μητέρας του Παύλου Φύσσα στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
- Με φοβίζει… που δεν έχουμε ακόμη καταλάβει ότι η ματαιοδοξία και η βλακεία θα μας διαλύσουν.
- Με γαληνεύει… όταν χαζεύω θάλασσες και ανθρώπους με καθαρό βλέμμα.
- Με εξιτάρει… ο έρωτας ο αγνός που δεν σ’ αφήνει να κάνεις δεύτερες σκέψεις, που στέκει καμαρωτός κάτω από το δέρμα σου και γεννά κύτταρα, που δε σε αναγκάζει, δε σε κρίνει, δε σε λησμονεί.
- Αγαπημένη γωνιά… η Κάστα μου! (Παραλία απόκοσμη στο χωριό μου Αγιά, στην Πάργα)
- Αγαπημένος τόπος… η Λέρος! Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που πήγα και δεν μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου.
- Πατρίδα μου είναι… η αλήθεια. Δεν αντέχω άλλο τα ψέματα του κόσμου!
- Θα ήθελα να συναντήσω… κάποτε εκεί ψηλά τον Οδυσσέα Ελύτη και να του φιλήσω τα χέρια.
- Μια «δαγκωμένη αλήθεια»… «Για των ματιών σου τα βάθη που δεν με άντεξαν, μα με έκλεψαν, με πήγαν και με φέραν στου κόσμου σου τις άκρες. Για του κορμιού σου τις γραμμές και τις καμπύλες που τσάκισαν το σώμα μου κι ύστερα την ψυχή μου. Για τα όνειρα σου που δεν χώρεσα να μπω, μα στην ουρά περίμενα κι ήταν ωραία στη σκιά τους…» («Ό,τι δεν έζησα»)
- Ποίηση είναι… να βλέπεις εκεί που τα μάτια αρχίζουν να θολώνουν. Η κάθε μας στιγμή φιλτραρισμένη μέσα από την ψυχή.
- Αγαπημένη ποιήτρια… Κική Δημουλά! «Aπό τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα.» («Άφησα να μην ξέρω» από «Το Λίγο του Κόσμου»)
- Τέχνη στα χρόνια της κρίσης; Τέχνη… κι ας μη μείνει τίποτε όρθιο. Κάτι για ν’ αντέχουμε.
- Πολιτική στα χρόνια της κρίσης; Σχεδόν ντρέπομαι για λογαριασμό μας και δεν ξέρω αν μπορώ τελικά να ελπίζω ότι κάποιος-κάτι θα μας σώσει από τα δόντια των «αρπακτικών».
- Φόβος ή αισιοδοξία για την Ελλάδα; Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Είναι μη διαχειρίσιμο να σου γκρεμίζουν συνέχεια κόσμους, να σου πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες κι εσύ να μην σηκώνεσαι από τον καναπέ σου.
- Αγαπημένος στίχος… «Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή. Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά, στη βροχή. Μας περιμένουν άδειες μέρες, ραγισμένοι ουρανοί. Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή» (Τρύπες/ «Γιορτή»)
- Η ζωή μου με 5 λέξεις… «Sometimes I feel like screaming» (Deep Purple)
Θέλω να σας πω κάτι ακόμη… / Τον περασμένο Μάιο εκδόθηκε η πρώτη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «40 δαγκωμένες αλήθειες» από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό, γιατί μέσα από 40 ποιήματα σας συστήνω τον έρωτα μέσα από τα δικά μου ακομπλεξάριστα μάτια. Γιατί ο έρωτας αξίζει την αλήθεια μας και γιατί ότι κι αν μας έχει «κοστίσει», πάντοτε κάτι μας έχει διδάξει. Άλλωστε ο καθένας μας έχει δικαίωμα στην ποίηση ως δημιουργός και ως αναγνώστης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρείτε τη δική σας «δαγκωμένη αλήθεια», κάπου κρυμμένη στις λέξεις, κάπου φορτισμένη από μπόλικο συναίσθημα.
