Συνυπογράφει την ιδέα, υπογράφει το κείμενο και σκηνοθετεί την μουσικοθεατρική παράσταση “Βασίλης Τσιτσάνης Άσκηση 2” που έρχεται από το Ρέθυμνο στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Τ, στις 23 και 24 Ιανουαρίου.
Η Ελένη Δάγκα γεννήθηκε το 1975 στη Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος του τμ. Θεάτρου του Α.Π.Θ. με ειδίκευση υποκριτική/ σκηνογραφία-ενδυματολογία, και μεταπτυχιακό στον τομέα Ιστορίας Θεάτρου και Κινηματογράφου (Παν. Κρήτης). Έχει σκηνοθετήσει μια σειρά παραστάσεων σε Αθήνα, Ρέθυμνο, Χανιά, έχει συνεργαστεί ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος σε άλλες τόσες, και διδάσκει θέατρο συστηματικά από το 2001. Το 2014 δημιούργησε στο Ρέθυμνο το The Garage με στόχο την προώθηση της θεατρικής παιδείας στην Κρήτη και τη δημιουργική αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το 2015 ξεκίνησε τη λειτουργία του και το studio The Garage με στόχο την προσφορά μιας ολοκληρωμένης εκπαίδευσης πάνω στο θέατρο, με επαγγελματίες συνεργάτες από ολόκληρη την Ελλάδα.
Η αφορμή που έδωσε την ιδέα;
Η ιδέα της παράστασης προέκυψε το Μάιο του 2015, όταν άκουσα για πρώτη φορά τις μουσικές διασκευές του Πρόδρομου Καραδελόγλου. Ενθουσιάστηκα με την τόλμη, τη διαφορετικότητα αλλά και τη δυναμική τους. Έτσι γεννήθηκε η Άσκηση 1, ένα θεατρικό αναλόγιο που –χάρη στην ανταπόκριση του κοινού- ανέβηκε 2 φορές, τον Ιούλιο του 2015 και το φθινόπωρο του 2016. Την άνοιξη του 2018, η πρόταση της επανάληψης ‘έπεσε στο τραπέζι’. Είχαν μεσολαβήσει τρεις ακόμη συνεργασίες με τον Πρόδρομο- ένα ψυχολογικό δράμα, ένα μιούζικαλ-καμπαρέ και μια σουρεαλιστική κωμωδία. Η ανάγκη, όμως, να επιστρέψουμε στη συγκεκριμένη δουλειά ήταν έντονη. Αυτή τη φορά, αποφασίσαμε, από κοινού, να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω, στην Άσκηση 2, μια μουσική παράσταση βασισμένη σε ένα αδημοσίευτο δικό μου διήγημα, αλλά και σε δημοσιεύματα και ντοκουμέντα. Μια παράσταση στην οποία ο θεατρικός λόγος και οι μελωδίες συνδιαλέγονται επί σκηνής.
Ποια είναι η καινοτομία- η πρόταση της παράστασης.
Αδιαμφισβήτητα η μουσική της πρόταση. Η εκδοχή του τόσο αγαπημένου ρεμπέτικου με την ηλεκτρική κιθάρα και το κοντραμπάσο. Και στη συνέχεια η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη μουσική και την πρόζα, τη μουσική ‘συναυλία’ και το θεατρικό μονόλογο. Τα τραγούδια στην παράστασή μας δεν αποτελούν ένα ακόμη δομικό στοιχείο στην εξέλιξη της ιστορίας- διηγούνται την ιστορία. Για να είμαστε ακριβείς, στη σκηνή μας βρίσκονται δύο αφηγητές: στη μια της πλευρά, η Έλλη (εν. η ηθοποιός) και στην άλλη τα τραγούδια (εν. οι μουσικοί επί σκηνής) που μεταφέρουν με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα και τα αισθήματα.
Τι σας γοητεύει στην περίπτωση του Τσιτσάνη: ο στίχος ή η μουσική;
Μα και τα δύο! Με γοητεύει η απλότητα των στίχων του (δεν είναι όλοι οι στίχοι των τραγουδιών του δικοί του βέβαια), αλλά και η δύναμη της μουσικής του, που φτάνει αλώβητη ως τις μέρες μας. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως ο Τσιτσάνης επηρέασε βαθιά πολλούς (πάρα πολλούς) από τους σύγχρονούς του αλλά και μεταγενέστερους μουσικούς.
Ποιο είναι το παρόν και η προοπτική των μικρών θιάσων στις μέρες μας;
Το παρόν θα το αποκαλούσα μάλλον βροντερό! Τα μικρά σχήματα ξεχωρίζουν, στην ελληνική θεατρική σκηνή, με εξαιρετικές παραστάσεις. Προφανώς και κάθε παράσταση μικρού σχήματος (και ακόμη περισσότερο κάθε περιοδεία) είναι ένα τεράστιο ρίσκο. Όλοι όσοι στηρίζουμε μόνοι μας τις παραγωγές μας, γνωρίζουμε καλά πως ο κίνδυνος της εισπρακτικής αποτυχίας και κατά συνέπεια των μεγάλων οικονομικών αδιεξόδων βρίσκεται πάντα μισό βήμα μακριά (δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που ‘πληρώνουμε’ για να κάνουμε τη δουλειά μας, αντί να πληρωνόμαστε). Τα σχέδια μας είναι μικρά και οι στόχοι μας συμμαζεμένοι- συχνά εξαντλούνται πριν ξεκινήσουν. Ονειρευόμαστε όμως πολύ. Και δουλεύουμε ακόμη περισσότερο. Γι’ αυτό και κάποιες φορές, αυτά τα μικρά –πολύ μικρά- σχήματα κάνουν το άλμα και γίνονται το βήμα για σημαντικές ιδέες από ξεχωριστούς καλλιτέχνες.
Πώς είναι να κάνεις θέατρο στην ελληνική επαρχία. Ποια η εμπειρία του Ρεθύμνου.
Μια συνεχής πρόκληση είναι. Προσωπικά προτιμώ τη λέξη ‘περιφέρεια’ από το ‘επαρχία’ που ορίζει με ακριβή τρόπο το πού βρισκόμαστε και τις συνθήκες μας. Είμαστε έξω από το κέντρο. Τόσο απλά. Και ενώ έχει ενδιαφέρον γιατί μπορούμε να κοιτάμε το κέντρο από απόσταση με μια νηφάλια ματιά, εντούτοις δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε όλα όσα συμβαίνουν μέσα σε αυτό. Όταν ζεις στην περιφέρεια, έχεις συνεχώς ελλείψεις. Ελλείψεις αγαθών και υπηρεσιών. Η κατάσταση στο θέατρο μοιάζει με όλα τα άλλα: μας λείπουν οι πολλοί συνεργάτες, η δυνατότητα της επιλογής συνεργατών, μας λείπουν και τα μέσα, κυρίως οι θεατρικοί χώροι- ενίοτε μας λείπουν και οι θεατές. Ειδικότερα, το Ρέθυμνο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση με πλούσια θεατρική, μουσική (και κάθε φύσης καλλιτεχνική) δραστηριότητα, γεγονός που άλλοτε λειτουργεί ευεργετικά γιατί είναι ανοιχτό σε κάθε νέα προσπάθεια, άλλοτε αρνητικά γιατί οι παραγωγές είναι συχνά περισσότερες από το δυναμικό των θεατών. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Στα χρόνια που δραστηριοποιούμαι εκεί, έχω συνεργαστεί με εξαίρετους καλλιτέχνες (και ανθρώπους), ενώ κάθε θεατρική πρόταση μου έχει αγκαλιαστεί με θέρμη από το κρητικό κοινό.
Ποια τα επόμενα σχέδιά σου;
Προς το παρόν η Άσκηση 2 ταξιδεύει και δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει πότε θα σταματήσει. Σίγουρα ακολουθεί η μεταστέγαση του studio μας σε έναν πιο μόνιμο και καλύτερα οργανωμένο χώρο, ενώ έχω ήδη ξεκινήσει την έρευνα για μια νέα μουσική παράσταση, πολύ διαφορετική από ό,τι έχετε δει ως τώρα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σύλληψη: Πρόδρομος Καραδελόγλου- Ελένη Δάγκα
Κείμενο: Ελένη Δάγκα/ Αρχειακό υλικό και δημοσιεύματα από το διαδίκτυο
Σκηνοθεσία: Ελένη Δάγκα
Μουσικές διασκευές: Πρόδρομος Καραδελόγλου
Σκηνικό περιβάλλον: Επαμεινώνδας Κουρμούλης
Ερμηνεύει και τραγουδά η Ελένη Χανιωτάκη
Με τους μουσικούς: Πρόδρομο Καραδελόγλου (τραγούδι, ηλεκτρική κιθάρα) και Κώστα Κεχράκο (κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο)
Τετάρτη 23 και Πέμπτη 24 Ιανουαρίου στις 22.00!
Στο Θέατρο Τ, Αλ. Φλέμινγκ 16
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Διάρκεια παράστασης: 85′
Τιμές εισιτηρίων: 12€ κανονικό | 10€ φοιτητών, ανέργων & ΑΜΕΑ
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 854 333
