![magritte-museum-xl](https://www.think-free.gr/wp-content/uploads/2016/03/magritte-museum-xl.jpg)
![«Τι ωραία θα ήταν αν οι μάσκες έμεναν στο θέατρο…» / Η αγαπημένη φωτογραφία του Δ. Κοΐδη για το thinkfree.gr](http://www.thinkfree.gr/wp-content/uploads/2016/03/magritte-museum-xl-614x342.jpg)
ΑΠΟΡΙΕΣ / Ο ηθοποιός Δημήτρης Κοΐδης συμμετέχει στην παράσταση «Νεκρή φύση σε χαντάκι» του Fausto Paravidino στο θέατρο Τ της ομάδας “ΠΡΟΣΕΧΩΣ SUBWAY” και απαντά στις «50 Απορίες του Freethinker» (επιμέλεια: Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος) / Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και από μικρός ήθελα να γίνω σκουπιδιάρης ή οδοντίατρος ή μπασκετμπολίστας. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι απλά μου αρέσει να φοράω στολές οπότε αποφάσισα να το κάνω και επαγγελματικά. Σπούδασα στην Ανώτερη Δραματική σχολή του Ανδρέα Βουτσινά εδώ στη Θεσσαλονίκη και στην Γεωπονική Σχολή του Αριστοτελείου πανεπιστημίου. Συμμετείχα σε αρκετές παραστάσεις είτε με την ομάδα μας είτε με άλλους ανεξάρτητους θιάσους και βγήκα εκτός συνόρων με την τραγωδία ΡΗΣΟΣ του Ευριπίδη που παίχτηκε στα Bitola των Σκοπίων.
Καφέ ή τσάι; Τσάι για να μη με βρίσει ένας φίλος μου που άνοιξε τσαγερί!!
- Πρωινή συνήθεια / Να κοιμάμαι
- Δεν θα ήθελα να είμαι / Στρατιωτικός
- Δεν αλλάζω με τίποτε / αυτά που βάζω στον γύρο (πιτόγυρο!)
- Θαυμάζω / την καλοσύνη-μη βία από όπου και αν προέρχεται
- Αγαπημένη μου γωνιά / όλες, με τις ευθείες έχω θέματα…
- Αγαπημένο μαγαζί / Το τσάι και το carpe diem!!
- Η μυρωδιά που με τρελαίνει / του βρεγμένου γρασιδιού
- Η πρώτη μου ανάμνηση / ένας τύπος με άσπρα να με βαράει στα οπίσθια -δεν ξέρω αν επιτρέπεται να γράψω κώλος.
- Η τελευταία φορά που ντράπηκα ήταν… / σε μια παραγγελία που δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω
- Δεν το γνωρίζετε αλλά είμαι καλός / δεν το γνωρίζεται αλλά καμιά φορά είμαι καλός
- Αγαπημένος τόπος / Έχω να δω πολλούς ακόμα για να καταλήξω
- Απόδραση είναι / θάλασσα!!!
- Το ανεκπλήρωτο που με σημαδεύει / ακούγεται σαν άλμπουμ των Πυξ Λαξ!
- Η στιγμή που με άλλαξε για πάντα / η πρώτη σφαλιάρα που έφαγα και την άξιζα
- Ήρωάς μου είναι / Όποιος κάνει αυτό που πάντα ονειρευόταν
- Με τρομάζει / Ο θυμός που κρύβουμε
- Πιστεύω εις / Θρησκευτικά-Δημήτρης 1-0
- Πατρικό σπίτι / Πυλαία
- Το χωριό μου / Φλώρινα Σίτυ…!
- Φιλία εστί / το Α και το Ω
- Ευτυχία / Να έχεις χρόνο για τους κοντινούς σου
- Επιτυχία / Θα σου απαντήσω σε καμιά 15αριά χρόνια
- Ωριμότητα / Αγνοείται
- Τις νύχτες ονειρεύομαι / κάτι πράματα τρελά…
- Πατρίδα / Την αγαπάς γιατί περιέχει τους ανθρώπους που αγαπάς
- Ελευθερία είναι / αδιαπραγμάτευτη
- Αγαπημένο τραγούδι / “Music sounds better with you”, Stardust
- Αγαπημένος στίχος / Why does my heart feel so bad…
- Αγαπημένος ποιητής / Έχω ένα φιλαράκι που αν σου πει κάτι ρίμες…
- Αγαπημένο βιβλίο / Άλμπουμ PANINI nba 1998
- Αγαπημένος ζωγράφος / Μχμμμμμ
- Αγαπημένη ταινία / BACK TO THE FUTURE!!!
- Ελληνικότητα / Να χαίρεσαι να ανακαλύπτεις καινούρια μέρη ξανά και ξανά
- Πατριωτισμός / Σίγουρα όχι όπως τον πλασάρουν.
- Αγαπημένη πόλη / Σαλόνικα
- Αγαπημένο νησί / Κρήτη
- Μου λείπει στην πόλη / η γειτονιά
- Λιτός βίος θα πει… / τώρα πια δικαιολογία για να μας κόψουν κανα μισθό
- Πολιτική στα χρόνια της κρίσης / = πολιτική πριν τα χρόνια της κρίσης
- Τέχνη στα χρόνια της κρίσης / Πολύ πιο πηγαία και αναγκαία
- Μένουμε Ελλάδα ή φεύγουμε; / Μένουμε!
- Θέλω μια Ευρώπη που / Να υπάρχει ισονομία.
- Αντίσταση στην κρίση / Με πλούσιες ιδέες μωρεεε
- Το μήνυμα στους πολιτικούς / εεεε παιδιά είμαστε και εμείς εδώ !!
- Το μήνυμα στον κόσμο / Θα γυρίσει ο τροχός …
- Η παρήγορη σκέψη; / Παλιά είχε δεινόσαυρους 3 μέτρων
- Η θετική σκέψη; / Αύριο είναι μια καινούρια μέρα (χωρίς δεινόσαυρους)
- Κάνω like / random
- Η ζωή μου με 6 λέξεις… / Γέλιο, παρέα, θέατρο, αγάπη, χαρά και αντικομφορμισμός (πάντα ήθελα να γράψω αυτή τη λέξη)
Θέλω να σε πω κάτι ακόμη… / Συμμετέχω στην παράσταση «Νεκρή φύση σε χαντάκι» του Fausto Paravidino στο θέατρο Τ της ομάδας ΠΡΟΣΕΧΩΣ SUBWAY. Είναι ένα βραβευμένο αστυνομικό θρίλερ που πραγματεύεται τη δολοφονία μιας κοπέλας και την προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση στο ποιος είναι ο δολοφόνος από τους 6 χαρακτήρες που εμπλέκονται στην ιστορία. Η ομάδα μας, “Προσεχώς SUBWAY”, σχηματίστηκε το 2012 από την Στελλίνα Βογιατζή, τον Παύλο Παναγιωτίδη και εμένα. Προσπαθούμε να δημιουργούμε σύγχρονες και τολμηρές θεατρικές παραστάσεις, μέσα από την έρευνα και τον πειραματισμό. Ψάξτε μας και ή θα μας αγαπήσετε ή θα μας μισήσετε!